Alimentatie
De verplichting tot betaling van een uitkering tot levensonderhoud van de minst verdienende partner geldt alleen tussen echtgenoten en gewezen echtgenoten en geregistreerde partners en niet tussen mensen die alleen met elkaar hebben samengewoond. Deze verplichting vloeit voort uit de belofte die de echtgenoten en geregistreerde partners bij het aangaan van het huwelijk of hun geregistreerde partnerschap aan elkaar hebben gedaan om voor elkaar te zullen zorgen.
De wederzijdse verplichting tot het betalen van alimentatie is bij huwelijken waaruit geen kinderen zijn geboren en die korter dan vijf jaar hebben geduurd maximaal gelijk aan de duur van het huwelijk. Dit wil zeggen vanaf de huwelijksdatum tot aan de dag van inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in de registers van de burgerlijke stand. In andere gevallen bedraagt de maximale alimentatieduur 12 jaar.
De hoogte van de te betalen alimentatie wordt bepaald volgens de wet op grond van de behoefte van de minst verdienende echtgenoot en de draagkracht van de meest verdienende echtgenoot. De berekening van de draagkracht is behoorlijk ingewikkeld en geschiedt volgens een model dat de werkgroep Alimentatienormen heeft gemaakt (Tremarapport ). Op Internet zijn verschillende sites te vinden waarop een berekening kan worden gemaakt in standaardgevallen. In de praktijk blijkt dat deze berekeningen meestal niet kloppen, omdat uiteindelijk de rechter beslist welke posten wel of niet en in hoeverre meegenomen mogen worden. Pieter Dorhout geeft cursus aan rechters en advocaten in de kunst van het alimentatierekenen. Hij weet dan ook als geen ander welke posten opgevoerd kunnen worden en welke niet.
De verplichting tot betaling van een uitkering tot levensonderhoud eindigt na 12 jaar en indien de onderhoudsgerechtigde is gaan samenwonen met een ander als waren zij gehuwd. Dit laatste moet dan nog wel worden aangetoond en worden vastgesteld door de rechter.
Zie ook Artikel FJR, 2011, 52 van mr. P. Dorhout samen met mr. C. de Bie – Koopman, advocaat familierecht te Alkmaar: Emancipatie in het alimentatierecht, zegen of zorg? Over ex-partneralimentatie